Laatste week.

Mijn leven in Tampere is ten einde gelopen. Vrijdag op mijn laatste werkdag dronken we cava en geven we geschenken voor de drie maand dat ik deel uitmaakte van de researchgroep. Ik ben iedereen daar zo dankbaar dat ik mocht meewerken aan een groter project en dat mijn data bruikbaar is in het verder onderzoek naar een behandeling voor tuberculose. Ook maakte ik er nog een laatste paar leuke dagen van met mijn Lapinkaari vrienden. We gingen gaan kanoën en er werden veel afscheidsfeestjes georganiseerd. Het was triest om het Lapinkaari gebouw zo snel leeg te zien lopen. De keukens stonden vol met achtergelaten materiaal en afwas. Maar mensen opsporen was moeilijker dan voorheen. Gelukkig had ik het geluk dat veel van mijn vrienden tot na mijn vertrek in het gebouw bleven. Zondagmiddag na mijn grote opkuis en een afscheidsontbijt trok ik mijn kamerdeur vol herinneringen dicht. Klaar voor een nieuw hoofdstuk stond ik bij de bushalte te wachten. Ik knuffelde iedereen nog één keer voor ik de bus opsprong. Ik hoop om iedereen die me nauw aan het hart ligt snel terug te zien. Ik zal altijd aan deze prachtige tijd terugdenken. Erasmus heeft me sterker gemaakt.

Zo zie je maar dat een internationale stage zeker de moeite waard is. Ik leerde er zelfstandiger worden, mijn Engels is beslist verbeterd en ik leerde mensen kennen van over de hele wereld. Wel moest ik twee keer afscheid nemen. De eerste keer van het vertrouwde leven en België, vrienden, lief en familie. Daarna van het opwindende leven in Finland, mijn collega´s, vrienden en het alleen wonen.

Stockholm.

Mijn avontuur in Finland, Tampere, als erasmus student is bijna over. Vandaar dat ik tussen mijn stage en bachelor project nog een paar vrije dagen zocht om mijn laatste reisje te maken. De reisbestemming werd Stockholm. Met een boottrip vanuit Turku van maar 22 euro was deze beslissing al snel gemaakt. Na een allereerste echt Lapinkaari feest op vrijdag avond met kampvuur, Finse vlaggen, markeerstiften en steeds meer tekst op mijn vlag werd de Stockholmtrip begonnen. Zaterdag startte de dag met pannenkoeken van Kata rond 13 uur en daarna ging ik de trein op richting Turku, de havenstad. Mijn drie kompanen waren Andriana, Andàs en Moa. We waren een perfect op elkaar afgestemd voor deze trip want we hadden dezelfde interesses. 

In Turku aangekomen was er nog twee uur te vullen. Sightseeing dus. We deden een kerkje en liepen rond in de stad en langs het water tot helemaal bij de haven. Onze boot 'Vikingline' stond al op ons te wachten. De boottrip ging heel vlug omdat deze gevuld werd met kaartspelen en er was het comfort van een bed. Om 6u30 al arriveerden we in de zonnige stad. Ons eerste wandelingetje van de haven naar de stad was prachtig. Het was op een rots gelegen en zo was de stad goed te zien. Er was nog niemand wakker in de hoofdstad op een zondag en dit bleef ook zo de hele ochtend. We hadden alle kleine straatjes van de oude stad, Galma stan, voor ons alleen. Maar een negatief kantje was dan ook dat alles gesloten bleef tot 10 uur. Dus liepen we rond en bezichtigen alles van de buitenkant. Het Hoofdplein, enkele kerkjes en natuurlijk ook het paleis. Om tien uur liepen we terug richting paleis. Daar bezochten we de schatkamer met allemaal kronen van voorbije koningen en koninginnen, de koninklijke kamers en dan ook nog een zaal gevuld met beeldhouwwerken. Toen we buitenkwamen was Stockholm plotseling gevuld met mensen. Er was een stoet aan de gang, een paarden evenement en ook een rally Gumball3000 waarbij de auto's van stad naar stad trekken en eindigen in Las Vegas. We worstelden ons doorheen de massa richting de subway. Want op sommige haltes waren er kunstwerken te zien. Zo reden we ondergronds doorheen de stad zonder enige bestemming. We keerden terug richting de bibliotheek waar de 'wall of knowledge' te zien was. Jammergenoeg was deze op Pinksteren niet open. Dus wandelden we helemaal terug richting het Vasa museum. Een museum die de historie vertelde van een heel oud schip 'Vasa' en ook het wonderlijke schip gevonden diep in de zee tentoonstelde met zijn accessoires. Na een lange rust te hebben gehouden en een gevulde dag van 13 uur was het tijd om terug het schip op te gaan. De kaartavond werd geskipt, want ik viel meteen in slaap.

Aangekomen in Turku wachten we op Alex en Lindsey die ons groepje meteen voor de helft vergroten. We bezochten en park met veel speelpleintjes de katedraal van Turku en na de lange dag van ervoor deden we ook veel rustpauzes en koffiehuisjes. Mijn voorlaatste weekend vloog voorbij. Ik heb er enorm van genoten en kijk nu nog uit naar de goedgevulde week die me nog te wachten staat. 

Hiking trip.

Dit weekend was er een zonder beschaving. Ik met drie vrienden in de natuur. Een tweedaagse dichtbij Hervanta.

Ik was niet helemaal voorbereid op een tweedaagse hike. Ik had enkel een dunne slaapzak, een laptop rugzak en enkele sportschoenen om mee te wandelen, maar het kon ermee door. Na mijn rugzak vol eten te hebben gepropt 's morgens vroeg en mijn sportschoenen te hebben vastgeknoopt sprong ik samen met András, Andriana en Alex op de bus richting Hervanta. Daar was een wandeltour richting Lempäälä. Eerst moesten we het begin van de wandeltour vinden. Dit vonden we zonder fout te lopen maar met veel twijfel voordien 'liepen we wel juist?'. De zon was er, het was een machtig wandelpad met constante veranderingen van het landschap en pauzes hadden we aan prachtige meren.

Na één keer twee kilometer fout te zijn gelopen, kwamen we aan in onze shelter. Hier in Finland mag je wildkamperen en je hebt er zelfs shelters met voor gehakt hout en water van het meer. Het werd een gezellige avond. Vuurtje aanmaken, eten en vuur aanhouden. De nacht was wel iets minder gezellig. Het vuur in het hutje doofde elk halfuur en dus moesten we dit aanhouden. Met veel te weinig slaap en veel te koud, door de dunne slaapzak, werden we 's ochtends wakker. 

Gelukkig maakten de zon en de natuur veel goed van de vorige nacht. Ik heb ondervonden dat er één groot voordeel en nadeel is aan wandelen met sportschoenen. Het voordeel is dat je bijna geen moeite moet doen om te wandelen. Ze zijn zo licht. Het nadeel is dat je veel moeite moet doen om de modderplassen te vermijden. Mist je schoen het juiste plekje één keer dan is je hele voet doorweekt.

Vanaf Lempäälä namen we de bus terug richting Tampere. Daar nog een stadswandeling richting ons gebouw en natuurlijk werd het wandelweekend afgesloten met een warme sauna, geurrijke lavendel en een heerlijk zacht bed.

Vappu week.

De week voor 1 mei was het Vappu week. Studenten vieren de start van de lente. Er is van alles te doen in de stad. Zo deed ik maandag mee aan een gratis dansinitiatie blues. En ging ik donderdagavond, de dag voor 1 mei, meteen na mijn werk richting stad. Daar was een grote bijeenkomst van studenten. Het evenement had de naam picknick. Maar deze picknick bestond enkel maar uit drank. Het was er geheel carnaval sfeer en iedereen was op straat. Ik had nog nooit zoveel mensen gezien in Tampere. Ook was er een markt met heerlijke geuren van eten en grappige kledingwinkeltjes. Uiteindelijk vond ik daar ook mensen van Lapinkaari die daadwerkelijk aan het picknicken waren. Dus ik zette mijn eten erbij en het werd één grote eet partij. Met een avondje uit op het einde. Eén mei zelf was er een 'celebration'. Waar ze studenten in het ijskoude water hesen met een kraan. Jammer genoeg moest ik op deze feestdag tot 3 uur werken en miste ik de events van die dag. Maar toch 1 mei is heel wat in Finland. Er is zoveel te doen in de stad.

Sint Petersburg.

En de boot vertrok. Ik was goed toegekomen in mijn cabintje en ontmoette er mijn cruisegenoten. Drie Ieren die niet van plan waren om veel in de cabine te verblijven. De avond begon al met cocktails en voor mij ging deze door tot het kaartspelen. Ik was nog steeds niet helemaal genezen en wilde er toch een leuke trip van maken. Daarom trok ik richting mijn cabine. Het was snikheet in dat kleine kamertje zonder ramen. Maar gelukkig werd het snel ochtend en was het tijd om Sint Petersburg in te trekken. Ik raakte zonder moeite door de douane wat je niet kon zeggen van veel Aziatische mensen. Zij moesten daar vaak een halfuur blijven staan en hielden dan ook iedereen die in de rij stond op. Ik haalde mij roebels uit een bankautomaat. En hoopte toe te komen met  2 000 roedels, wat eigenlijk niet zo heel veel geld was ..

SATERDAY 18.04.2015

Na de douane en de bankautomaat kwam er de busrit. De gids vertelde ons een beetje geschiedenis onderweg naar de stad. Er was nog veel Russische geschiedenis waar ik totaal niets over wist. Ik liep de eerste dag vooral alleen rond met het merendeel op de bus en zo zag ik onder meer Peter and Paul fortness, de uitzichten over de rivier, The spit o the Basil Island en een tal van andere kathedralen en Russische architectuur die overgenomen was van Venetië. Om vier uur kwamen we aan in het Ibis hotel. Wat een luxe, eindelijk een bed dat zalig lag. Het deed me een beetje denken aan mijn bed in België. Ik deelde een kamer met Anna, een meisje van Ierland, Dublin meer bepaald. Ze had veel gefeest op het schip dus deden we beiden een dutje voordat we 's avonds naar een machtige balletvoorstelling 'Giselle' gingen. Het verhaal ging over verboden liefde, jaloezie, bedrog en vergiffenis. De muziek en dans waren beiden prachtig dat ik er helemaal stil van was geworden.
Wanneer leer je het best mensen kennen? s' Avonds natuurlijk. En dan nog wel in een witte limousine met champagne. We maakten een tour doorheen de stad. Jammer dat de ramen geblindeerd waren maar door korte stops om kurken de lucht in te schieten kreeg ik toch nog iets te zien van 'Sint Petersburg by night'. Achteraf gingen we naar de metro. Nee, niet het transport maar een heuse dansclub met drie verdieping en een heleboel feestende Russen en toeristen.

SUNDAY 19.04.2015

Vandaag was het bezoek aan het Harmitage museum. Ook wel het winterpaleis genoemd. Hier verbleef de koninklijke familie. Er was veel kunst in opgeslagen omdat Rusland het belangrijk vond de mensen museums te kunnen tonen. Er was veel gerenoveerd zoals voor vele delen in Rusland. Maar alles was terug in de oorspronkelijke staat gebracht. Ik liep door zalen gevuld met schilderijen, beeldhouwwerk, mozaïek, muurschildering en nog veel meer. Het hield maar niet op. Na de Hermitage ging ik op rooftocht voor eten met mijn nieuwe Ierse vrienden. Zo vond ik een pizzaplaatsje waar ik voor 150 roebels (3 euro) kon eten. 

s' Middags was er de kathedralen tocht en vanbinnen zagen ze er nog mooier uit dan aan de buitenkant. Of toch op zijn minst heel anders. Zo rijkelijk was alles versierd. Ik bezocht 'Nikol skyj Catherdral', 'St Isaac's Catherdral' en 'Catherdral on the Spilled Blood'. Nadien was het souvenir shop tijd en natuurlijk ook het vertrouwde dutje.

Want 's avond stond een Russische avond op het programma met veel eten, muziek een typische Russische spelletjes. Ze was er 'steel de haan van het hoofd', 'dans en steel het koord als de muziek stopt', 'knuffel de matrushka tot de ballon popt', 'geef elkaar een kus door', enzovoort. Ooh de namen vond ik zelf uit. Er waren ook veel spelen tussen die enkel de jongens mochten spelen. Maar een ding is zeker, de Russen weten zichzelf te vermaken.

MONDAY 20.04.2015

Het was alweer de laatste dag van het reisje. Kleren inpakken en de bus op maar niet voordat we een stop maakten in het zomerpaleis of ook wel Catharine's Palace. Het was er binnen nog mooier dan in de Hermitage. De zalen waren prachtig ingericht met veel goud en andere kleuren. Ook was er een kamer gevuld met amber te zien. En ook dit huis was weer reusachtig met een nog grotere tuin. Na Pushkin te hebben bezocht was het tijd om de ferry terug op te gaan waar ik afscheid nam van mijn reisgenoten door nog een keer los te gaan op het nachtelijke partyschip.

Mijn Paasvakantie.

Ik heb al zoveel te doen gehad sinds nu en Pasen.

Zo deed ik net voor Pasen een tapas-paella avond met heerlijke paella van Carmen, een Spaans meisje. We praatten de hele avond en speelden enkel spelletjes zoals uitbeelden. Maar vooral heel veel eten. Ik had chocomousse mee, Nancy zorgde voor pannenkoeken, Jonas bracht het ijs. Dan was er ook nog ijstaart en iets gezond om ons niet slecht te hoeven voelen, fruit.

Na Tapas-Paella avond vertrok ik naar Helsinki om daar met Noor de hoofdstad te gaan verkennen. De eerste dag zag ik het station, de markt, de haven en heel veel winkelcentrums. Helsinki was nog kouder dan Tampere! Niet te geloven.. 

Die avond ging ik samen met Noor het uitgaansleven verkennen. We aten met drie Schotse meisjes, die Noor kende, in een Hard Rock Café. We waren al redelijk voldaan maar een 'cheese cake' met oreos gaat er altijd bij. Daarna pre drink op zijn Schots en aanschuiven in de rij voor 'The Tiger'. Het uitgaan is niet zo anders als in Tampere. Alleen is er meer volk dus langere wachtrijen en ook duurder om te drinken. Maar het was het allemaal helemaal waard. Dank je Noor dat ik op jou kot mocht blijven slapen :). 

De volgende dag was het Pasen en geloof het of niet maar de supermarkten waren open. We bezochten nog het olympisch stadium waar ik een heel overzicht van de stad te zien kreeg. Het weekend kwam tot een einde en ik vertrok terug naar mijn vertrouwde stad Tampere. Maar...

In het thuisland was het paasvakantie. Dus Jaan kwam tien dagen over om mij te bezoeken. Hoewel ik moest blijven doorwerken waren het toch een super tien dagen. En ook mijn zus Soraya en mijn ouders kwamen een weekendje langs. Leuk om nog eens met mijn zus en lief het uitgaansleven in te trekken. Ik mocht zelf een uitstap plannen en we gingen naar Yyteri. Een prachtig zandstrand waar er in die tijd van het jaar ook trekvogels overheen trokken. En wat een gelukzakken waren we want dat weekend was het 12°C! Zeer warm voor deze tijd van het jaar (in Finland). Het was nog eens leuk om samen met mijn familie een uitstapje te doen. De volgende dag toonde ik hun nog mijn stad voordat ze verder trokken op hun reis door Finland.

De week erna werd ik ziek. Niet zo erg maar ik kon twee dagen niet gaan werken. Gelukkig was Jaan er nog om me in de watten te leggen. En op de dag voor zijn vertrek trokken we terug Helsinki in. Jaan om zijn vliegtuig te halen en ik voor een nieuw reisje. Ik zag er dezelfde dingen maar ook nieuwe. Zo liepen we door het station en in de kerkjes en het was er ook beter weer dan de vorige keer. Dat wil zeggen, afwisselend zon en regen maar het bleef 5 graden warmer da de vorige keer dat ik in Helsinki was.

Ons afscheid verliep heel snel. Ik had eindelijk mijn Terminal gevonden en begon te stressen. Ik had zo weinig tijd gehad om te plannen voor mijn reisje naar Sint Petersburg. Dus daar stond ik dan. Mijn laatste momentjes met Jaan. En mijn eerste moment alleen een boot op. En nog wel de grootste cruise waar ik ooit op was geweest.

SitSit.

Donderdagavond was het nog eens tijd om te ontspannen op een typisch Fins avondje uit. Dresscode voor die avond, fitness. Bestemming een sitsit. Sitsit is iets typisch zweeds of fins die studenten eenmaal per semester openstellen voor exchange students. Het doel van die avond. Drinken, eten, zingen en zorgen dat je niet gestraft wordt, of voor sommigen net wel.

We kregen elk een plek toegewezen waarbij het meisje altijd links, rechts en vooruit moest klinken voor ze mocht drinken. Anders 'punishment'. Het eten bestond uit een voorgerecht (worteltjes passend bij het thema), een al koud hoofdgerecht en een yoghurt als dessert. Tijdens het eten mocht er niet van de tafel gelopen worden. Anders 'punishment'.En je mocht enkel eten als er niemand aan het toasten was. Anders 'punishment'. De straffen die uitgedeeld werden bestonden uit fitness, paaldansen, drinken met zout en meer. De toastmaster was er om dit allemaal te leiden.

Het belangrijkste onderdeel van een sitsit was het zingen. De persoon die een liedje wou zingen, toaster, hoorde op te staan en zichzelf voor te stellen om daarna de eerste regel in te zetten. En het publiek hoorde stil te zijn om daarna vrolijk mee te zingen. De liedjes hadden vaak dronkenmans teksten. Maar de meeste waren in het Fins, Zweeds of Duits. Iets in de juiste melodie proberen te zingen is één ding maar dan ook nog eens een taal te lezen waar je niets van begrijpt is al moeilijker. Ik vond het altijd leuk als er een Engels lied tussen zat. 

Daarna was er een afterparty in de club maar omdat ik de volgende dag naar mijn werk moest besloot ik terug te keren. Het was eens iets anders om een typisch Fins stundentenfeest mee te maken. Met veel eten, drinken en vooral zingen. 

Hockey match.

Werken werken werken, een super drukke week. En dan plots op vrijdag kom ik te weten dat er binnen drie uur een Ice hockey match te zien is, de kwartfinale Tampere-Helsinki. Dus ik leg snel al mijn werk neer en ga tickets gaan kopen in sokos een groot winkelcentrum. Daarna snel naar Lapinkaari om iets te eten en dan vlug de bus op richting stadium. We zijn behoorlijk laat een werden eerst bij de Helsinki supporters geplaatst waar er nog veel plaats vrij was. Maar dit moesten we niet hebben. Dus naar de andere kant lopen om ons bij de Tampere supporters te voegen waar er vrijwel geen plaats meer is. Maar gelukkig vinden we nog plekjes vooraan. We zijn voor staanplaatsen gegaan. Een wat een ambiance. Zingen, klappen, roepen in koor. Iedereen is hier in blauw en oranje. Met klaren, sjalen, vlaggen, en zelfs haar. Wij ersamus studenten vallen een beetje uit toon maar toch brullen we uitbundig mee. Het was spannend op het einde 3-3, de speler zagen dit ook in en werden steeds agressiever. Maar gelukkig wist Tampere nog een goal te maken 4-3. Ik ben blij dat ik deze kwartfinale live heb mogen meemaken en wie weet misschien volg ik ook wel de halvefinale en de finale.

Aurora.

Mijn weken beginnen drukker te worden, nu ik de stad, mijn stageplaats en de mensen leer kennen. Deze week mag ik eindelijk aan mijn eigen experimenten beginnen. Dit houdt in dat ik embryo's injecteer met de M. marinum die ik in cultuur breng. Om ze dan zeven dagen op te volgen, zelfs in de weekends... Na zeven dagen kan ik de resultaten verwerken. Vanaf nu mag ik dit steeds op nieuwe mutatielijnen doen. Mijn onderzoek zal helpen met de inzichten van verschillende mutatielijnen om zo in verdere onderzoeken geneesmiddelen en vaccinatie te kunnen ontwikkelen.

Maar genoeg over werk en stage. Er moet ook tijd voor plezier zijn op ERASMUS. De meeste hier kennen zelfs alleen maar dat.. Deze week zag ik eindelijk Miami's. Een club waar er elk weekend wel internationale studenten te zien zijn. De club vierde zijn negenjarige bestaan van uitwisselingsstudenten en dus was er gratis cake en zelfs een gratis drankje. Vrijdagavond was dus enkel maar plezier en er waren zelfs weer nieuwe Belgen die ik ontmoette. Finland zit vol met Belgen. 

Het weer is hier al de hele week fantastisch. Elke dag blauwe lucht met de zon die schijnt. 11°C, dit voelt al redelijk warm doordat er hier geen wind is. Dus wat doe je als het zonnig is en je een heel meer hebt bij de deur. Zonsondergang bekijken natuurlijk. Het was super, met wat muziek en gezellig gelach van vrienden om me heen.

Deze week is er ook de hele tijd kans op noorderlicht met die heldere hemel. Het was echter pas dinsdagavond dat ik besloot om eens naar buiten te gaan. Op st. Patricks day is de kans op magie groter. Met een 8 Kp (dit is heel hoog) en een donkere hemel was het perfect. Ik stond zeker twee uur op het bevroren meer de aurora's te bewonderen. Ze bewogen zich snel en kleurden ook mooi groen.

En deze week is er nog een ander natuurfenomeen te zien, solar eclipse. Dus nu moet ik op zoek naar zo'n brilletje dat ik waarschijnlijk niet zal vinden. Maar dit mooie verschijnsel is ook in België te zien. Dus allemaal naar buiten op vrijdag en bewonder de zonsverduistering. En denk terwijl ook eens aan mij. Ik zal dan ook eens naar de hemel staren.

Kiitos

Lapland !!

DAG 1

De hele dag was ik al aan het wachten tot ik kon vertrekken. Valies checken, dubbelchecken en driedubbel checken. Ik had alles mee. Eindelijk het moment om de laatste bus te nemen richting stad. Jonas en ik waren bijna te laat want Qhing en Ginny hadden Jonas zijn valies verstopt. Maar gelukkig gaven ze hem net op tijd terug. Na twee uur wachten met de valies in het station en iedereen te bekijken op sneeuwuitrusting, blijken wij de enige van Tampere te zijn. De bus zat dan ook al vol met mensen vanuit Helsinki. De laatste plekjes dan maar innemen en me klaarmaken voor de nacht. 9 uur rijden voor de boeg tot de eerste stop, het shoppingcentrum. Hier moesten alle inkopen gebeuren want het dorpje Vasatokka bestond slechts uit enkele huisjes. In datzelfde stadje stond het Kemi Snowcastle, dit bestaat al 20 jaar. Een kasteel enkel bestaande uit ijs. 

drie, twee, één en we waren in de arctic circle. Daar was dan ook onze tweede stop, Santa Claus village. Wouw helemaal terug in de kerstsfeer. Kerstmuziek, kerstbomen, sneeuwmannen, rendieren en natuurlijk de kerstman. Deze was dan natuurlijk ook te bezichtigen. Hij maakte een praatje met iedereen van ons, en kon dan ook alle talen.

Om 8 uur 's avonds kwamen we eindelijk aan in Vasatokka, waar ik de sleutel van Nili 1 kreeg en met Jonas en vier andere meisjes op een kamer belandde. Na al dat stilzitten in de bus was de warmte van de sauna meer dan welkom. En sneeuwengeltjes maken en de metershoge sneeuw was dan ook geweldig om weer wat afkoeling te krijgen.

DAG 2

De eerste keer dat ik Vasatokka in het licht kan zien. Het hele meer is bevroren. Overal ligt sneeuw. Vandaag stond survival course op het programma. Eerst leerden we een vuurtje te bouwen. Ik speelde vals door mijn hout te laten branden op een ander vuurtje. Maar indien we meer tijd gekregen zouden hebben zou ik het zeker voor elkaar gekregen hebben. Naast vuur, dus warmte, is het ook belangrijk om een dak boven je hoofd te hebben. Jammer genoeg vroor het niet genoeg om een quinzees, sneeuwhuisje, te maken. Dus maakten we een soort van tipi tent. Met houten stokken, touw en een doek gingen we aan de slag. En de tent stond al snel helemaal opgesteld. Na al dat harde werken voor onze basisbenodigdheden, was het tijd om te eten. Een lekker soepje boven het kampvuur. Na ons buikje vol te eten was het weer tijd om verder te overleven, snow shoe GPS orienteering. Lekker rondlopen in metershoge sneeuw en proberen van punt tot punt te lopen. Ik viel enkele keren in de sneeuw en het was soms onmogelijk om hier zelfstandig uit te raken. Zoveel sneeuw heb ik nog nooit gezien. 

Na deze survival course was het dan ook tijd voor een beetje fun in de sneeuw. Sleeën van de berg en op de berg klimmen. En dit totdat totdat de sneeuw een doorgang gevonden heeft in mijn warme winterkleren en ik toch ook wel honger begin te krijgen.

Deze avond was ik minder moe en kon ik s' avonds dan ook kaarten en feestvieren en naar de machtige zonsondergang kijken. Het weer verandert hier zo vlug dat je nooit weet wanneer de wolken er gaan zijn en wanneer niet. Maar deze avond was de zon te zien met een machtig mistig meer. Slapen werd moeilijk want de feestvierders zaten in mijn dorm, Nili. Maar zolang je probeert lukt alles.

DAG 3

En lange trip voor de boeg, maar het is zeker de moeite waard. Op naar de arctic Ocean, Bugoynes. Dit was in Noorwegen. Enkele stops onderweg voor uitzichten en hutjes. Zo kregen we enkele Saami hutjes en een kerk te zien en ook het noordelijkste stadje van Europa. angekomen in Bugoynes kregen we een vissoepje en natuurlijk ook de sauna. Een sauna naast de zee dit zegt genoeg. Bij warmte hoort koude en wat is nu kouder dan de zee. De zee in en overal rondom je ligt sneeuw. Wat een fantastisch gevoel is dit.

s' Avonds komt het moment waar iedereen op gewacht heeft. We spelen kaarten terwijl het noorderlicht zichtbaar wordt. Vlug warme kleren aandoen en naar het meer lopen. Daar is de hele groep al samengekomen om naar de mooie hemel te kijken met het groene aurora licht. De camera's willen niet werken maar gelukkig is er Sergio die van iedereen een foto neemt. Het zinnetje don't move wordt veel gesproken. Want je moet zeker een halve minuut stilstaan door de lange sluitertijd. Daarna is het tijd om lekker met zen allen aan het kampvuur te zitten. En voor diegenen die het te koud krijgen, is er nog altijd het feestje binnenin. Ik heb nog nooit zo'n gevarieerde avond gehad.

DAG 4

Rendieren gaan bezoeken. Op de reindere farm krijgen we eerst uitleg over de beestjes en ook mogen we een toertje maken in de rendier slee. Net zo een slee als de kerstman heeft, maar deze blijft jammer genoeg op de grond. Ook leer ik rendieren eten geven, rendieren vangen met een lasso en alles over de Sami families die leven in Lapland. 

DAG 5

De laatste dag al. Dit betekent alles inpakken en vertrekken met de bus richting Saariselkä. Rondlopen in het toeristisch stadje en een tal van winkeltjes bezoeken voordat eindelijk het moment met de Huskys aanbreekt. Rijden samen met de huskys op een machtige zoninge dag. Door de zon is het te warm voor de huskys en zijn ze niet zo snel, maar toch is dit een ervaring om nooit te vergeten. Met de leiders voorop is het besturen heel makkelijk. Enkel remmen en een duwtje zetten bij het aanzetten zijn nodig. Achter de rit kregen we uitleg bij een warme appelsap en natuurlijk konden we ook de drie maand oude pups vertroetelen. Zo' n  schattigaards. 

Gewenning.

Een hele week druk achter de rug. 

Ik die eitjes dechorioneer

Eerst en vooral werken, eerder leren hoe alles gebeurd in het lab. Ik mag steeds vaker alleen werken. Ik heb al alleen geïnjecteerd (wel voor te oefenen, deze embryo's worden dan ook niet meer gebruikt), petri plaatjes mooi gemaakt met embryo's, gedechorioneerd, crossings ingezet (deze worden wel gebruikt). Crossings inzetten is zeer vermoeiend. De bedoeling hiervan is dat de zebravissen van de ene tank naar de andere tank wordt overgeplaatst zodat later de eitjes kunnen worden gecollecteerd. De tanken staan soms redelijk hoog, en nu moet je bedenken dat daar zebravisjes in rondzwemmen dus ook veel water. De eerste keren dat ik dit deed was ik dan ook heel erg nat. Voorzichtig aandoen hiermee is dus de boodschap. Het gedeelte waar ik de vissen uit het water van de ene naar de andere tank mag brengen is wel nog een leuk deel. Het is soms wel moeilijk om ze te vangen. Daarna worden de eieren gecollecteerd in een petrischaaltje. Er mogen slechts 150 embryo's op een plaat. Dus dit betekent dat ik veel mag tellen. Indien de vissen geïnjecteerd worden dient dit te gebeuren in het eerste uur. Er word eerst een naald gekalibreerd en de eitjes worden op een rijtje gelegd. Daarna gebeurt de injectie. Er wordt door het chorion en de 'yolk sac' geprikt en dan wordt er op de pedaal gedrukt. Indien de injectie goed verlopen is, wordt er een donker gekleurde spot waargenomen in de 'yolk sac'.

Eerst wordt de rij gemaakt. Dan wordt de naald gekalibreerd en tenslotte zal er geïnjecteerd worden 

Als tweede ik boekte een trip naar Lapland! Dit betekent dus een skibroek aanschaffen. Ik heb deze broek maar een week nodig dus liep ik allemaal tweedehandswinkels af. De meeste verkopen kleren maar er zijn er ook waar je vanalles kan kopen. Het lijkt een beetje op een rommelmarkt. Mensen brengen hun spullen binnen en de winkel verkoopt ze aan een goedkope prijs. Zo vond ik een skibroek voor slechts 10 euro. Ook maakte ik al mijn papier werk in orde voor ik vertrok. Ik collecteerde mijn studentenkaart en maakte ook een wandeling naar TOAS om mijn huisvestigingscontract te ondertekenen.

In het weekend weer een feestje vieren. Ik was mee met andere mensen dan vorige keer. Het was wel nog leuk. Op zoektocht naar nieuwe clubs stond er op het programma om geld uit te sparen. Want voor de meeste clubs hier moet je veel betalen. Uiteindelijk ging bijna iedereen naar Miami, een club waar de erasmus mensen elke week naartoe gaan. Lisa, een meisje van Oostenrijk en ik kozen en andere minder dure club uit. Het was er heel gezellig en we konden hier dan ook praten met de plaatselijke bevolking. Op zaterdag was het tijd om naar de cinema te gaan. Tip als je ooit van plan bent om in Finland nar de cinema te gaan, ga nooit in een weekend! Het is dan veel duurder dan tijdens de weekdagen.

Internationaal dinner

Op zondag een internationaal dinner feestje in lapinkaari, mijn appartementsgebouw. Iedereen maakte iets klaar van zijn eigen land. En voor België waren dit natuurlijk frieten. Er lopen hier nog twee andere West-Vlamingen rond, Simon en Tom, en natuurlijk hadden ze hetzelfde idee. Er was genoeg eten voor iedereen en zelf te veel. Kippenvleugels in een saus van cola (China), patattensla en biersoep (Duitsland), pizza en pasta met brood (Italië), hutsepot met wortel (Nederland), pannenkoeken (Frankrijk), Hongaarse pannenkoekentaart, appelstrudle en rijstpap (Oostenrijk) .... En zo kan ik nog een eindje doorgaan. Ik proefde het allemaal en het smaakte allemaal zeer goed.

Verschillen en gelijkenissen.

Eetgewoonten.
Er is me iets vreemds opgevallen. Finnen drinken overal melk bij. Bij elke warme maaltijd die ze eten. Een glaasje melk.

Ik eet hier al om 11 uur samen met iedereen van de research groep. Gelukkig kan ik warme maaltijd eten met korting via mijn studentenkaart. Super goedkoop, voor Finland, en ook handig als je lange dagen werkt.

Hun eten in grootkeukens is nog best doenbaar. En het lijkt redelijk op ons, buiten dat je altijd het buffet hebt waar je zelf kan opscheppen. Er staat wel vaak een maximum hoeveelheid op. Ook staat er bij elk product of het lactaat of andere allergische bevattende ingrediënten bevat.

Vandaag was het iets minder. Het menu stond enkel in het Fins. Maar na bijna mijn hele bord leeggegeten te hebben kwam ik erachter wat ik werkelijk had gegeten, lever! Het laatste stukje liet ik dan ook liggen. Wel ja, ERASMUS is er juist om nieuwe zaken uit te proberen, toch..

Sneeuwruimen.
Wat je hier echt nooit ziet op de weg is sneeuw. Ze zijn hier zo gewend aan sneeuw dat ze het rap kunnen wegruimen. Ook op de voet en fietspaden hebben ze een speciale techniek waar we nog iets van kunnen leren. Ze strooien kleine steentjes op de weg, zodat je als voetganger of fietser niet zo makkelijk wegglijdt. Niet altijd even efficiënt, maar beter dan bij ons waar iedereen al het sneeuw op de fietspaden veegt.
Dit weekend ging ik ook het meer op, iets wat bij ons absoluut niet gebeurt. Een bevroren meer. Het was er leuk en ook mijn laatste kans. Want het begint hier al te smelten en alles wordt hierdoor ook steeds gladder.

Shoppen.
Het shoppen is hier redelijk gelijk, buiten dat alle verpakkingen in het Fins zijn. Dus vlees kopen is rampzalig aangezien ik enkel op zicht kan raden welk vlees het is. Hopelijk koop ik niet per ongeluk lever. In een kantine is één ding, maar het dan ook nog zelf bereiden.
Ook is Finland een redelijk dure stad. Maar gelukkig hebben ze hier de liddl waar de prijzen ongeveer hetzelfde zijn als in België. En ook het eten dat er verkocht wordt dus.

Uitgaan.
Hier begint het uitgaan om 22 uur aangezien dit de laatste bus naar de stad is. Er wordt al wat voor gedronken, eigenlijk best veel, want drinken in de clubs is duur. Mijn taak die avond, de andere ERASMUS studenten niet kwijtraken. Dit is moeilijker dan gedacht. Mijn eerste club hier, Union, meteen een grote club, twee verdiepingen hoog. Dus ook makkelijk om mensen kwijt te raken. Gelukkig vind ik tijdig Sam en Julia, de mensen met wie ik meeging, om 3 uur 30 op sluitingsuur terug.
Er volgt nog een laatste stop. De McDonald's. Nog nooit zo'n overvol fastfood restaurant gezien. Geen rij te bekennen. Gewoon één grote massa, allemaal aan het dringen voor frieten en een hamburger. Na lange tijd aan te schuiven, bestel ik mijn BigMac en dan ergens zitten waar er plaats is. Tussen allemaal lege verpakkingen vind ik nog een plekje. Na de wandeling naar huis meteen mijn bed in.

Zebravisjes in het lab.

overflow tanks waar  de
gezonde vislijnen  verblijven.

Jullie vragen jullie waarschijnlijk ook af wat mijn stage allemaal inhoudt. Wel hier kan ik jullie al een deeltje vertellen over wat ik in mijn eerste week stage gedaan heb. 

Ik hoor naast mijn eigen experiment ook te helpen in het onderhoud van de zebravissen. 

Voor de volwassen vissen houdt dit in dat ik hun voedsel toedien en ook help indien er vissen gefokt dienen te worden. Daarna dienen de eitjes verzamelt te worden. En deze zullen in EB water opgroeien op petriplaatjes. Het water dient elke dag schoongemaakt te worden, door de dode embryo's en het chorion te verwijderen. De embryo's zijn transparant dus er is duidelijk te zien welke visjes er nog leven. Dit kan met het blote oog gebeuren of onder de microscoop. De dode embryo's worden verwijderd met behulp van een pipet. In het onderstaan filmpje wordt er een voorbeeld getoond.

Op de tweede dag worden de positieve larven van de negatieve gescheiden met behulp van screening. De positieve embryo's bevatten de gewilde mutatie van F3 of hogere generatie en de negatieve embryo's zijn niet gemuteerde vissen. Voor de niet wetenschappers is dit waarschijnlijk niet te begrijpen, maar het komt erop neer dat je onder de fluorescentie microscoop de opgloeiende groene vissen, positief, selecteert. Maar eerst dienen de embryo's die nog in het chorion zitten vrijgelaten worden. Dit doe je aan de hand van onderstaand filmpje.

Ook wordt er van mij verwacht om naar de geïnfecteerde volwassen lijnen te kijken. En indien ze wonden vertonen, dienen deze geëuthanaseerd te worden. Het is immers de bedoeling om per dag de overleving van de vis op te volgen.

Mijn eigen experiment is nog niet gestart, maar volgende week beloofden ze me dat ik ging leren  om pas bevruchte embryo's te injecteren met M. marinum.

Tegenpolen.

Finland kouder kan haast niet.. Zoveel sneeuw. Maar naast de koude heb je ook de zalige warmte van de sauna. Het is een goede plaats om mensen te leren kennen. Bella mijn tutor vond ik daar ook. Eindelijk, er waren gewoon zoveel misverstanden tussen haar, de school en mij. Het lijkt me een tof meisje. Hopelijk duurt het niet weer zolang voor we elkaar weer ontmoeten. Op het einde waren we nog maar met vier en aangezien het Jonas en mijn eerste sauna was, was het tijd voor een soort 'ontgroening'. De trap op, richting voordeur en de koude in. Het normaal altijd koude buiten voelde zeer verfrissend na de 85 graden hete sauna.

De volgende keer is het een sprong in het meer.

Aanpassen.

De eerste paar dagen was het aanpassen. Eerst was er het alleen zijn op kot, zelf moeten koken, gesprekken beginnen met telkens nieuwe gezichten. Daarnaast was het ook de nieuwe stad. Hem leren verkennen, het bussysteem begrijpen, inkopen doen. En als laatste was er ook nog de nieuwe school met mijn eerste stageplaats ooit. Het wetenschappelijke Engels volgen, de verschillende gebouwen vinden, meer over mijn onderwerp te weten komen. En ook was er het noorderlicht dat dichtbij te zien was en elke avond wanneer er een kansje bestond naar buiten te gaan.

Het zijn al vermoeiende dagen geweest.

Mijn kot:

Op mijn kot zitten enkel ERASMUS studenten. Ze komen van overal. Het is interessant om met hun te praten en zo andere landen te leren kennen. Zo zag ik mensen van Spanje, Italië, Duitsland, Polen, Rusland en China.

Mijn kot zelf heeft een bed, een bureau en gelukkig ook een badkamer. Het is er klein, maar het is van mij. Nu nog hopen op iets meer slaap en ik ben blij. 

De stad:

En buskkaart is absoluut een 'must' hier in deze stad. Alles is te doen met de bus. Ik bezocht al samen met Jonas en zijn tutor Nirmal de stad. Met een kleine wandeling door een stukje bos bereikten we een toren, pyyniiki. De heldere lucht met een zonsondergang gaf een prachtige kijk op de stad.

De stageplaats:

Maandag stond er veel op het programma. Eerst naar TAMK, de school waar ik me inschreef en waar Eeva werkt. Zij was degene die me aan mijn stageplaats heeft geholpen. Ik deed dit te voet, gelukkig was ik hier zondag ook al eens naartoe gewandeld met mensen van ERASMUS die daar ook naar school gingen. Om 2 uur werd ik verwacht bij Mika Rämet op zijn kantoor. Het was een hele zoektocht maar uiteindelijk vond ik het gebouw, FinMedi 1. Op Mika's kantoor kreeg ik wat meer informatie over mijn onderwerp. Ik ga 5 verschillende mutatielijnen van embryo zebravissen injecteren met Mycobacterium marinum en kijken of ze meer of minder vatbaar zijn voor de bacterie dan het wild type. De eerste dag mocht ik een kijkje nemen bij de zebravissen en de tweede dag mocht ik al eens met de vissen werken. Ik deed ook veel leeswerk over eerder gedane onderzoeken. Maar mijn collega's zijn vriendelijk. Anni en Senna, mijn twee begeleiders, gaven me al een presentatie over het eerder gedane onderzoek.

Hopelijk mag ik gauw beginnen met het echte werk :D

De allereerste indrukken.

Het moment is aangebroken, alleen op het vliegtuig richting Tampere. Twee vluchten voor de boeg en totaal geen idee of ik een slaapplaats heb vannacht. Mijn tutor had me nog niet gecontacteerd en tussen de twee vluchten was het enige moment waarop ik kon zorgen dat de sleutelregeling in orde was. Na dus al 12 uur zonder slaap aangekomen in het besneeuwde Helsinki was er nog altijd een beperkte zekerheid en alweer tijd om verder te reizen. De opstap in Helsinki verliep al wat moeilijker dan Zaventem. Er werd veel Fins gesproken, Deze taal is onverstaanbaar, en ik moest ook rekening houden met de uurverandering.  Maar gelukkig was het slechts een kleine luchthaven met ook slecht een klein vliegtuigje waar ik op terecht kwam. Bij de landing kreeg ik een positieve sms van het studenten office dat iemand mij kon ophalen om de sleutels te halen en me daarna af te zetten bij Lapinkaari waar mijn appartementje zich bevindt. Ik kan dus met een gerust hart mijn reis verderzetten. De eerste stop is bij Marika voor incoming students waar ik de sleutel krijg. Ze vertelt me waar ik die maandag moet zijn. Op dezelfde plaats in de school van TAMK is ook een survival kit voor Erasmusstudenten af te halen, waar alle basis inzit. En dan natuurlijk de laatste stop mijn kot die ik voor de komende 16 weken ‘thuis’ zal noemen. Eerst alles installeren en dan mijn bed inploffen. Tijd om te rusten na al dat reizen. s’ Avonds ontmoet ik ook voor het eerst enkele huisgenoten van mij. Ze kwamen van Rusland, Australië en Spanje. En boden pannenkoeken aan. 

De eerste dag is goed verlopen en er zullen er vast nog vele volgen. Dit was een mindere goed gestarte dag, maar toch raakte ik overal zonder veel moeite door de vriendelijke mensen hier. De namen zullen nog moeilijk worden om te onthouden, omdat de namen van Finland en andere landen zo anders zijn dan ons, maar ik hoop de mensen hier rap bij naam te kunnen aanspreken en me hier rap thuis te kunnen voelen.

Vele groeten vanuit de besneeuwde vlakten van Tampere, Finland.