SitSit.

Donderdagavond was het nog eens tijd om te ontspannen op een typisch Fins avondje uit. Dresscode voor die avond, fitness. Bestemming een sitsit. Sitsit is iets typisch zweeds of fins die studenten eenmaal per semester openstellen voor exchange students. Het doel van die avond. Drinken, eten, zingen en zorgen dat je niet gestraft wordt, of voor sommigen net wel.

We kregen elk een plek toegewezen waarbij het meisje altijd links, rechts en vooruit moest klinken voor ze mocht drinken. Anders 'punishment'. Het eten bestond uit een voorgerecht (worteltjes passend bij het thema), een al koud hoofdgerecht en een yoghurt als dessert. Tijdens het eten mocht er niet van de tafel gelopen worden. Anders 'punishment'.En je mocht enkel eten als er niemand aan het toasten was. Anders 'punishment'. De straffen die uitgedeeld werden bestonden uit fitness, paaldansen, drinken met zout en meer. De toastmaster was er om dit allemaal te leiden.

Het belangrijkste onderdeel van een sitsit was het zingen. De persoon die een liedje wou zingen, toaster, hoorde op te staan en zichzelf voor te stellen om daarna de eerste regel in te zetten. En het publiek hoorde stil te zijn om daarna vrolijk mee te zingen. De liedjes hadden vaak dronkenmans teksten. Maar de meeste waren in het Fins, Zweeds of Duits. Iets in de juiste melodie proberen te zingen is één ding maar dan ook nog eens een taal te lezen waar je niets van begrijpt is al moeilijker. Ik vond het altijd leuk als er een Engels lied tussen zat. 

Daarna was er een afterparty in de club maar omdat ik de volgende dag naar mijn werk moest besloot ik terug te keren. Het was eens iets anders om een typisch Fins stundentenfeest mee te maken. Met veel eten, drinken en vooral zingen. 

Hockey match.

Werken werken werken, een super drukke week. En dan plots op vrijdag kom ik te weten dat er binnen drie uur een Ice hockey match te zien is, de kwartfinale Tampere-Helsinki. Dus ik leg snel al mijn werk neer en ga tickets gaan kopen in sokos een groot winkelcentrum. Daarna snel naar Lapinkaari om iets te eten en dan vlug de bus op richting stadium. We zijn behoorlijk laat een werden eerst bij de Helsinki supporters geplaatst waar er nog veel plaats vrij was. Maar dit moesten we niet hebben. Dus naar de andere kant lopen om ons bij de Tampere supporters te voegen waar er vrijwel geen plaats meer is. Maar gelukkig vinden we nog plekjes vooraan. We zijn voor staanplaatsen gegaan. Een wat een ambiance. Zingen, klappen, roepen in koor. Iedereen is hier in blauw en oranje. Met klaren, sjalen, vlaggen, en zelfs haar. Wij ersamus studenten vallen een beetje uit toon maar toch brullen we uitbundig mee. Het was spannend op het einde 3-3, de speler zagen dit ook in en werden steeds agressiever. Maar gelukkig wist Tampere nog een goal te maken 4-3. Ik ben blij dat ik deze kwartfinale live heb mogen meemaken en wie weet misschien volg ik ook wel de halvefinale en de finale.

Aurora.

Mijn weken beginnen drukker te worden, nu ik de stad, mijn stageplaats en de mensen leer kennen. Deze week mag ik eindelijk aan mijn eigen experimenten beginnen. Dit houdt in dat ik embryo's injecteer met de M. marinum die ik in cultuur breng. Om ze dan zeven dagen op te volgen, zelfs in de weekends... Na zeven dagen kan ik de resultaten verwerken. Vanaf nu mag ik dit steeds op nieuwe mutatielijnen doen. Mijn onderzoek zal helpen met de inzichten van verschillende mutatielijnen om zo in verdere onderzoeken geneesmiddelen en vaccinatie te kunnen ontwikkelen.

Maar genoeg over werk en stage. Er moet ook tijd voor plezier zijn op ERASMUS. De meeste hier kennen zelfs alleen maar dat.. Deze week zag ik eindelijk Miami's. Een club waar er elk weekend wel internationale studenten te zien zijn. De club vierde zijn negenjarige bestaan van uitwisselingsstudenten en dus was er gratis cake en zelfs een gratis drankje. Vrijdagavond was dus enkel maar plezier en er waren zelfs weer nieuwe Belgen die ik ontmoette. Finland zit vol met Belgen. 

Het weer is hier al de hele week fantastisch. Elke dag blauwe lucht met de zon die schijnt. 11°C, dit voelt al redelijk warm doordat er hier geen wind is. Dus wat doe je als het zonnig is en je een heel meer hebt bij de deur. Zonsondergang bekijken natuurlijk. Het was super, met wat muziek en gezellig gelach van vrienden om me heen.

Deze week is er ook de hele tijd kans op noorderlicht met die heldere hemel. Het was echter pas dinsdagavond dat ik besloot om eens naar buiten te gaan. Op st. Patricks day is de kans op magie groter. Met een 8 Kp (dit is heel hoog) en een donkere hemel was het perfect. Ik stond zeker twee uur op het bevroren meer de aurora's te bewonderen. Ze bewogen zich snel en kleurden ook mooi groen.

En deze week is er nog een ander natuurfenomeen te zien, solar eclipse. Dus nu moet ik op zoek naar zo'n brilletje dat ik waarschijnlijk niet zal vinden. Maar dit mooie verschijnsel is ook in België te zien. Dus allemaal naar buiten op vrijdag en bewonder de zonsverduistering. En denk terwijl ook eens aan mij. Ik zal dan ook eens naar de hemel staren.

Kiitos

Lapland !!

DAG 1

De hele dag was ik al aan het wachten tot ik kon vertrekken. Valies checken, dubbelchecken en driedubbel checken. Ik had alles mee. Eindelijk het moment om de laatste bus te nemen richting stad. Jonas en ik waren bijna te laat want Qhing en Ginny hadden Jonas zijn valies verstopt. Maar gelukkig gaven ze hem net op tijd terug. Na twee uur wachten met de valies in het station en iedereen te bekijken op sneeuwuitrusting, blijken wij de enige van Tampere te zijn. De bus zat dan ook al vol met mensen vanuit Helsinki. De laatste plekjes dan maar innemen en me klaarmaken voor de nacht. 9 uur rijden voor de boeg tot de eerste stop, het shoppingcentrum. Hier moesten alle inkopen gebeuren want het dorpje Vasatokka bestond slechts uit enkele huisjes. In datzelfde stadje stond het Kemi Snowcastle, dit bestaat al 20 jaar. Een kasteel enkel bestaande uit ijs. 

drie, twee, één en we waren in de arctic circle. Daar was dan ook onze tweede stop, Santa Claus village. Wouw helemaal terug in de kerstsfeer. Kerstmuziek, kerstbomen, sneeuwmannen, rendieren en natuurlijk de kerstman. Deze was dan natuurlijk ook te bezichtigen. Hij maakte een praatje met iedereen van ons, en kon dan ook alle talen.

Om 8 uur 's avonds kwamen we eindelijk aan in Vasatokka, waar ik de sleutel van Nili 1 kreeg en met Jonas en vier andere meisjes op een kamer belandde. Na al dat stilzitten in de bus was de warmte van de sauna meer dan welkom. En sneeuwengeltjes maken en de metershoge sneeuw was dan ook geweldig om weer wat afkoeling te krijgen.

DAG 2

De eerste keer dat ik Vasatokka in het licht kan zien. Het hele meer is bevroren. Overal ligt sneeuw. Vandaag stond survival course op het programma. Eerst leerden we een vuurtje te bouwen. Ik speelde vals door mijn hout te laten branden op een ander vuurtje. Maar indien we meer tijd gekregen zouden hebben zou ik het zeker voor elkaar gekregen hebben. Naast vuur, dus warmte, is het ook belangrijk om een dak boven je hoofd te hebben. Jammer genoeg vroor het niet genoeg om een quinzees, sneeuwhuisje, te maken. Dus maakten we een soort van tipi tent. Met houten stokken, touw en een doek gingen we aan de slag. En de tent stond al snel helemaal opgesteld. Na al dat harde werken voor onze basisbenodigdheden, was het tijd om te eten. Een lekker soepje boven het kampvuur. Na ons buikje vol te eten was het weer tijd om verder te overleven, snow shoe GPS orienteering. Lekker rondlopen in metershoge sneeuw en proberen van punt tot punt te lopen. Ik viel enkele keren in de sneeuw en het was soms onmogelijk om hier zelfstandig uit te raken. Zoveel sneeuw heb ik nog nooit gezien. 

Na deze survival course was het dan ook tijd voor een beetje fun in de sneeuw. Sleeën van de berg en op de berg klimmen. En dit totdat totdat de sneeuw een doorgang gevonden heeft in mijn warme winterkleren en ik toch ook wel honger begin te krijgen.

Deze avond was ik minder moe en kon ik s' avonds dan ook kaarten en feestvieren en naar de machtige zonsondergang kijken. Het weer verandert hier zo vlug dat je nooit weet wanneer de wolken er gaan zijn en wanneer niet. Maar deze avond was de zon te zien met een machtig mistig meer. Slapen werd moeilijk want de feestvierders zaten in mijn dorm, Nili. Maar zolang je probeert lukt alles.

DAG 3

En lange trip voor de boeg, maar het is zeker de moeite waard. Op naar de arctic Ocean, Bugoynes. Dit was in Noorwegen. Enkele stops onderweg voor uitzichten en hutjes. Zo kregen we enkele Saami hutjes en een kerk te zien en ook het noordelijkste stadje van Europa. angekomen in Bugoynes kregen we een vissoepje en natuurlijk ook de sauna. Een sauna naast de zee dit zegt genoeg. Bij warmte hoort koude en wat is nu kouder dan de zee. De zee in en overal rondom je ligt sneeuw. Wat een fantastisch gevoel is dit.

s' Avonds komt het moment waar iedereen op gewacht heeft. We spelen kaarten terwijl het noorderlicht zichtbaar wordt. Vlug warme kleren aandoen en naar het meer lopen. Daar is de hele groep al samengekomen om naar de mooie hemel te kijken met het groene aurora licht. De camera's willen niet werken maar gelukkig is er Sergio die van iedereen een foto neemt. Het zinnetje don't move wordt veel gesproken. Want je moet zeker een halve minuut stilstaan door de lange sluitertijd. Daarna is het tijd om lekker met zen allen aan het kampvuur te zitten. En voor diegenen die het te koud krijgen, is er nog altijd het feestje binnenin. Ik heb nog nooit zo'n gevarieerde avond gehad.

DAG 4

Rendieren gaan bezoeken. Op de reindere farm krijgen we eerst uitleg over de beestjes en ook mogen we een toertje maken in de rendier slee. Net zo een slee als de kerstman heeft, maar deze blijft jammer genoeg op de grond. Ook leer ik rendieren eten geven, rendieren vangen met een lasso en alles over de Sami families die leven in Lapland. 

DAG 5

De laatste dag al. Dit betekent alles inpakken en vertrekken met de bus richting Saariselkä. Rondlopen in het toeristisch stadje en een tal van winkeltjes bezoeken voordat eindelijk het moment met de Huskys aanbreekt. Rijden samen met de huskys op een machtige zoninge dag. Door de zon is het te warm voor de huskys en zijn ze niet zo snel, maar toch is dit een ervaring om nooit te vergeten. Met de leiders voorop is het besturen heel makkelijk. Enkel remmen en een duwtje zetten bij het aanzetten zijn nodig. Achter de rit kregen we uitleg bij een warme appelsap en natuurlijk konden we ook de drie maand oude pups vertroetelen. Zo' n  schattigaards. 

Gewenning.

Een hele week druk achter de rug. 

Ik die eitjes dechorioneer

Eerst en vooral werken, eerder leren hoe alles gebeurd in het lab. Ik mag steeds vaker alleen werken. Ik heb al alleen geïnjecteerd (wel voor te oefenen, deze embryo's worden dan ook niet meer gebruikt), petri plaatjes mooi gemaakt met embryo's, gedechorioneerd, crossings ingezet (deze worden wel gebruikt). Crossings inzetten is zeer vermoeiend. De bedoeling hiervan is dat de zebravissen van de ene tank naar de andere tank wordt overgeplaatst zodat later de eitjes kunnen worden gecollecteerd. De tanken staan soms redelijk hoog, en nu moet je bedenken dat daar zebravisjes in rondzwemmen dus ook veel water. De eerste keren dat ik dit deed was ik dan ook heel erg nat. Voorzichtig aandoen hiermee is dus de boodschap. Het gedeelte waar ik de vissen uit het water van de ene naar de andere tank mag brengen is wel nog een leuk deel. Het is soms wel moeilijk om ze te vangen. Daarna worden de eieren gecollecteerd in een petrischaaltje. Er mogen slechts 150 embryo's op een plaat. Dus dit betekent dat ik veel mag tellen. Indien de vissen geïnjecteerd worden dient dit te gebeuren in het eerste uur. Er word eerst een naald gekalibreerd en de eitjes worden op een rijtje gelegd. Daarna gebeurt de injectie. Er wordt door het chorion en de 'yolk sac' geprikt en dan wordt er op de pedaal gedrukt. Indien de injectie goed verlopen is, wordt er een donker gekleurde spot waargenomen in de 'yolk sac'.

Eerst wordt de rij gemaakt. Dan wordt de naald gekalibreerd en tenslotte zal er geïnjecteerd worden 

Als tweede ik boekte een trip naar Lapland! Dit betekent dus een skibroek aanschaffen. Ik heb deze broek maar een week nodig dus liep ik allemaal tweedehandswinkels af. De meeste verkopen kleren maar er zijn er ook waar je vanalles kan kopen. Het lijkt een beetje op een rommelmarkt. Mensen brengen hun spullen binnen en de winkel verkoopt ze aan een goedkope prijs. Zo vond ik een skibroek voor slechts 10 euro. Ook maakte ik al mijn papier werk in orde voor ik vertrok. Ik collecteerde mijn studentenkaart en maakte ook een wandeling naar TOAS om mijn huisvestigingscontract te ondertekenen.

In het weekend weer een feestje vieren. Ik was mee met andere mensen dan vorige keer. Het was wel nog leuk. Op zoektocht naar nieuwe clubs stond er op het programma om geld uit te sparen. Want voor de meeste clubs hier moet je veel betalen. Uiteindelijk ging bijna iedereen naar Miami, een club waar de erasmus mensen elke week naartoe gaan. Lisa, een meisje van Oostenrijk en ik kozen en andere minder dure club uit. Het was er heel gezellig en we konden hier dan ook praten met de plaatselijke bevolking. Op zaterdag was het tijd om naar de cinema te gaan. Tip als je ooit van plan bent om in Finland nar de cinema te gaan, ga nooit in een weekend! Het is dan veel duurder dan tijdens de weekdagen.

Internationaal dinner

Op zondag een internationaal dinner feestje in lapinkaari, mijn appartementsgebouw. Iedereen maakte iets klaar van zijn eigen land. En voor België waren dit natuurlijk frieten. Er lopen hier nog twee andere West-Vlamingen rond, Simon en Tom, en natuurlijk hadden ze hetzelfde idee. Er was genoeg eten voor iedereen en zelf te veel. Kippenvleugels in een saus van cola (China), patattensla en biersoep (Duitsland), pizza en pasta met brood (Italië), hutsepot met wortel (Nederland), pannenkoeken (Frankrijk), Hongaarse pannenkoekentaart, appelstrudle en rijstpap (Oostenrijk) .... En zo kan ik nog een eindje doorgaan. Ik proefde het allemaal en het smaakte allemaal zeer goed.