dinsdag 24 februari 2015

Verschillen en gelijkenissen.

Eetgewoonten.
Er is me iets vreemds opgevallen. Finnen drinken overal melk bij. Bij elke warme maaltijd die ze eten. Een glaasje melk.
Ik eet hier al om 11 uur samen met iedereen van de research groep. Gelukkig kan ik warme maaltijd eten met korting via mijn studentenkaart. Super goedkoop, voor Finland, en ook handig als je lange dagen werkt.
Hun eten in grootkeukens is nog best doenbaar. En het lijkt redelijk op ons, buiten dat je altijd het buffet hebt waar je zelf kan opscheppen. Er staat wel vaak een maximum hoeveelheid op. Ook staat er bij elk product of het lactaat of andere allergische bevattende ingrediënten bevat.
Vandaag was het iets minder. Het menu stond enkel in het Fins. Maar na bijna mijn hele bord leeggegeten te hebben kwam ik erachter wat ik werkelijk had gegeten, lever! Het laatste stukje liet ik dan ook liggen. Wel ja, ERASMUS is er juist om nieuwe zaken uit te proberen, toch..

Sneeuwruimen.
Wat je hier echt nooit ziet op de weg is sneeuw. Ze zijn hier zo gewend aan sneeuw dat ze het rap kunnen wegruimen. Ook op de voet en fietspaden hebben ze een speciale techniek waar we nog iets van kunnen leren. Ze strooien kleine steentjes op de weg, zodat je als voetganger of fietser niet zo makkelijk wegglijdt. Niet altijd even efficiënt, maar beter dan bij ons waar iedereen al het sneeuw op de fietspaden veegt.
Dit weekend ging ik ook het meer op, iets wat bij ons absoluut niet gebeurt. Een bevroren meer. Het was er leuk en ook mijn laatste kans. Want het begint hier al te smelten en alles wordt hierdoor ook steeds gladder.

Shoppen.
Het shoppen is hier redelijk gelijk, buiten dat alle verpakkingen in het Fins zijn. Dus vlees kopen is rampzalig aangezien ik enkel op zicht kan raden welk vlees het is. Hopelijk koop ik niet per ongeluk lever. In een kantine is één ding, maar het dan ook nog zelf bereiden.
Ook is Finland een redelijk dure stad. Maar gelukkig hebben ze hier de liddl waar de prijzen ongeveer hetzelfde zijn als in België. En ook het eten dat er verkocht wordt dus.

Uitgaan.
Hier begint het uitgaan om 22 uur aangezien dit de laatste bus naar de stad is. Er wordt al wat voor gedronken, eigenlijk best veel, want drinken in de clubs is duur. Mijn taak die avond, de andere ERASMUS studenten niet kwijtraken. Dit is moeilijker dan gedacht. Mijn eerste club hier, Union, meteen een grote club, twee verdiepingen hoog. Dus ook makkelijk om mensen kwijt te raken. Gelukkig vind ik tijdig Sam en Julia, de mensen met wie ik meeging, om 3 uur 30 op sluitingsuur terug.
Er volgt nog een laatste stop. De McDonald's. Nog nooit zo'n overvol fastfood restaurant gezien. Geen rij te bekennen. Gewoon één grote massa, allemaal aan het dringen voor frieten en een hamburger. Na lange tijd aan te schuiven, bestel ik mijn BigMac en dan ergens zitten waar er plaats is. Tussen allemaal lege verpakkingen vind ik nog een plekje. Na de wandeling naar huis meteen mijn bed in.

zondag 22 februari 2015

Zebravisjes in het lab.

overflow tanks waar  de
gezonde vislijnen  verblijven.
Jullie vragen jullie waarschijnlijk ook af wat mijn stage allemaal inhoudt. Wel hier kan ik jullie al een deeltje vertellen over wat ik in mijn eerste week stage gedaan heb. 
Ik hoor naast mijn eigen experiment ook te helpen in het onderhoud van de zebravissen. 
Voor de volwassen vissen houdt dit in dat ik hun voedsel toedien en ook help indien er vissen gefokt dienen te worden. Daarna dienen de eitjes verzamelt te worden. En deze zullen in EB water opgroeien op petriplaatjes. Het water dient elke dag schoongemaakt te worden, door de dode embryo's en het chorion te verwijderen. De embryo's zijn transparant dus er is duidelijk te zien welke visjes er nog leven. Dit kan met het blote oog gebeuren of onder de microscoop. De dode embryo's worden verwijderd met behulp van een pipet. In het onderstaan filmpje wordt er een voorbeeld getoond.
Op de tweede dag worden de positieve larven van de negatieve gescheiden met behulp van screening. De positieve embryo's bevatten de gewilde mutatie van F3 of hogere generatie en de negatieve embryo's zijn niet gemuteerde vissen. Voor de niet wetenschappers is dit waarschijnlijk niet te begrijpen, maar het komt erop neer dat je onder de fluorescentie microscoop de opgloeiende groene vissen, positief, selecteert. Maar eerst dienen de embryo's die nog in het chorion zitten vrijgelaten worden. Dit doe je aan de hand van onderstaand filmpje.
Ook wordt er van mij verwacht om naar de geïnfecteerde volwassen lijnen te kijken. En indien ze wonden vertonen, dienen deze geëuthanaseerd te worden. Het is immers de bedoeling om per dag de overleving van de vis op te volgen.

Mijn eigen experiment is nog niet gestart, maar volgende week beloofden ze me dat ik ging leren  om pas bevruchte embryo's te injecteren met M. marinum.

donderdag 19 februari 2015

Tegenpolen.

Finland kouder kan haast niet.. Zoveel sneeuw. Maar naast de koude heb je ook de zalige warmte van de sauna. Het is een goede plaats om mensen te leren kennen. Bella mijn tutor vond ik daar ook. Eindelijk, er waren gewoon zoveel misverstanden tussen haar, de school en mij. Het lijkt me een tof meisje. Hopelijk duurt het niet weer zolang voor we elkaar weer ontmoeten. Op het einde waren we nog maar met vier en aangezien het Jonas en mijn eerste sauna was, was het tijd voor een soort 'ontgroening'. De trap op, richting voordeur en de koude in. Het normaal altijd koude buiten voelde zeer verfrissend na de 85 graden hete sauna.

De volgende keer is het een sprong in het meer.

dinsdag 17 februari 2015

Aanpassen.

De eerste paar dagen was het aanpassen. Eerst was er het alleen zijn op kot, zelf moeten koken, gesprekken beginnen met telkens nieuwe gezichten. Daarnaast was het ook de nieuwe stad. Hem leren verkennen, het bussysteem begrijpen, inkopen doen. En als laatste was er ook nog de nieuwe school met mijn eerste stageplaats ooit. Het wetenschappelijke Engels volgen, de verschillende gebouwen vinden, meer over mijn onderwerp te weten komen. En ook was er het noorderlicht dat dichtbij te zien was en elke avond wanneer er een kansje bestond naar buiten te gaan.
Het zijn al vermoeiende dagen geweest.

Mijn kot:
Op mijn kot zitten enkel ERASMUS studenten. Ze komen van overal. Het is interessant om met hun te praten en zo andere landen te leren kennen. Zo zag ik mensen van Spanje, Italië, Duitsland, Polen, Rusland en China.
Mijn kot zelf heeft een bed, een bureau en gelukkig ook een badkamer. Het is er klein, maar het is van mij. Nu nog hopen op iets meer slaap en ik ben blij. 
De stad:
En buskkaart is absoluut een 'must' hier in deze stad. Alles is te doen met de bus. Ik bezocht al samen met Jonas en zijn tutor Nirmal de stad. Met een kleine wandeling door een stukje bos bereikten we een toren, pyyniiki. De heldere lucht met een zonsondergang gaf een prachtige kijk op de stad.

De stageplaats:

Maandag stond er veel op het programma. Eerst naar TAMK, de school waar ik me inschreef en waar Eeva werkt. Zij was degene die me aan mijn stageplaats heeft geholpen. Ik deed dit te voet, gelukkig was ik hier zondag ook al eens naartoe gewandeld met mensen van ERASMUS die daar ook naar school gingen. Om 2 uur werd ik verwacht bij Mika Rämet op zijn kantoor. Het was een hele zoektocht maar uiteindelijk vond ik het gebouw, FinMedi 1. Op Mika's kantoor kreeg ik wat meer informatie over mijn onderwerp. Ik ga 5 verschillende mutatielijnen van embryo zebravissen injecteren met Mycobacterium marinum en kijken of ze meer of minder vatbaar zijn voor de bacterie dan het wild type. De eerste dag mocht ik een kijkje nemen bij de zebravissen en de tweede dag mocht ik al eens met de vissen werken. Ik deed ook veel leeswerk over eerder gedane onderzoeken. Maar mijn collega's zijn vriendelijk. Anni en Senna, mijn twee begeleiders, gaven me al een presentatie over het eerder gedane onderzoek.

Hopelijk mag ik gauw beginnen met het echte werk :D

zaterdag 14 februari 2015

De allereerste indrukken.

Het moment is aangebroken, alleen op het vliegtuig richting Tampere. Twee vluchten voor de boeg en totaal geen idee of ik een slaapplaats heb vannacht. Mijn tutor had me nog niet gecontacteerd en tussen de twee vluchten was het enige moment waarop ik kon zorgen dat de sleutelregeling in orde was. Na dus al 12 uur zonder slaap aangekomen in het besneeuwde Helsinki was er nog altijd een beperkte zekerheid en alweer tijd om verder te reizen. De opstap in Helsinki verliep al wat moeilijker dan Zaventem. Er werd veel Fins gesproken, Deze taal is onverstaanbaar, en ik moest ook rekening houden met de uurverandering.  Maar gelukkig was het slechts een kleine luchthaven met ook slecht een klein vliegtuigje waar ik op terecht kwam. Bij de landing kreeg ik een positieve sms van het studenten office dat iemand mij kon ophalen om de sleutels te halen en me daarna af te zetten bij Lapinkaari waar mijn appartementje zich bevindt. Ik kan dus met een gerust hart mijn reis verderzetten. De eerste stop is bij Marika voor incoming students waar ik de sleutel krijg. Ze vertelt me waar ik die maandag moet zijn. Op dezelfde plaats in de school van TAMK is ook een survival kit voor Erasmusstudenten af te halen, waar alle basis inzit. En dan natuurlijk de laatste stop mijn kot die ik voor de komende 16 weken ‘thuis’ zal noemen. Eerst alles installeren en dan mijn bed inploffen. Tijd om te rusten na al dat reizen. s’ Avonds ontmoet ik ook voor het eerst enkele huisgenoten van mij. Ze kwamen van Rusland, Australië en Spanje. En boden pannenkoeken aan. 
De eerste dag is goed verlopen en er zullen er vast nog vele volgen. Dit was een mindere goed gestarte dag, maar toch raakte ik overal zonder veel moeite door de vriendelijke mensen hier. De namen zullen nog moeilijk worden om te onthouden, omdat de namen van Finland en andere landen zo anders zijn dan ons, maar ik hoop de mensen hier rap bij naam te kunnen aanspreken en me hier rap thuis te kunnen voelen.

Vele groeten vanuit de besneeuwde vlakten van Tampere, Finland.